vrijdag 13 mei 2016

Ik zie je

Wat kijkt ze toch spannend de camera in, de actrice Sallie Harmsen van het Nationaal Toneel. Ze is het beeld van de campagne die nu over de stad wordt uitgerold. Je komt haar overal tegen. En natuurlijk kijkt ze de hele dag naar me, op de cover van het programmaboek op mijn bureau. Een serieuze blik, wat schuilt er achter die ogen? Wat is er aan de hand? Is ze boos, of kijkt ze verontrust? Ik ben er content mee, erg content. Niet alleen met die foto en de strakke vernieuwde vormgeving, vooral ook met de inhoud van dat programma.

Het is een programma dat gezien mag worden. Al zal het je wel even tijd kosten om het te doorgronden. Dat geeft niet, ook wij hebben die selectie niet lukraak gemaakt. Het was een hele klus om al dat aanbod af te wegen en selecteren. Maar nu is het gelukt, alles staat op een rij voor het nieuwe seizoen. Nu mag u gaan kiezen en bestellen. Zo meteen om 12.00 uur gaat de verkoop van start. Spannend, ook al is het de tiende keer dat ik als theaterdirecteur voor in zo’n gids sta. Er valt natuurlijk van alles over te zeggen, over de plannen die de verschillende gezelschappen, musici en artiesten hebben gepresenteerd. Maar laat ik me kort richten op het toneel. Want daar is echt wel iets aan de hand. Veel theatermakers kruipen komend seizoen dichter op de actualiteit, op de grote vraagstukken waar we als samenleving mee worstelen.

Neem nu zo’n Ola Mafaalani, de artistiek leider van het Noord Nederlands Toneel die na Borgen komt met All Inclusive. Een stuk waarin ze zich verplaatst in de vele vluchtelingen die net als wij op zoek zijn naar geborgenheid en geluk. Of Laura van Dolron, de stand-up filosofe die nadenkt over de terrorist die haar vraagt waar zij nu eigenlijk voor staat, waarvoor zij bereid zou zijn te sterven. En de makers van Jihad, een verhaal van drie opgefokte jongens die naar Syrië vertrekken om vervolgens met een keiharde realiteit te worden geconfronteerd. En tenslotte Lucas de Man van het Zuidelijk Toneel, die na zijn tocht door Europa en de daaropvolgende voorstelling op zoek gaat naar de positie van de man binnen de islam.

Andere makers houden zich bezig met machtsspelletjes. Zoals De Verleiders, die zich dit maal concentreren op de financiële misstanden in ons zorgstelsel. Met die wonderlijke mix van cabaret en toneel weten ze belangwekkende zaken aan de orde te stellen. George van Houts, samen met kompaan Tom de Ket de schrijver van dit stuk, komt zijn complot theorieën in een soort van theatercollege later ook nog eens aan ons uitleggen. Over de verleidingen van geld en macht worden meer stukken gepresenteerd. Zoals ook het dramatische verhaal van de oude Blatter, de man die de verleiding van de miljoenen achter voetbalorganisatie FIFA niet kon weerstaan.

Al zijn het nu nog maar beloftes, die teksten en foto’s in de brochure en op de website, het zijn allemaal voorstellingen die kijken naar de wereld van nu. Die u de blik tonen van een ander, zodat u de volgende keer toch weer net iets anders kijkt naar de vraagstukken waarmee we worden geconfronteerd. Dat simpele zinnetje ‘ik zie je’ is door onze marketeer slim gekozen, u gaat ‘m net als de foto van Sallie Harmsen nog veel tegen komen.  Denk ook eens de tekst van de Franse schrijfster Anais Nin: ‘we zien de dingen niet zoals ze zijn, we zien de dingen zoals wij zijn’.